Festivalverslag Rock Werchter 2022: dag #2
Na regen komt zonneschijn. Ook in Werchter. De grauwe grijze wolken maakten op dag 2 van Rock Werchter 2022 al vroeg op de dag plaats voor een blauwe hemel en zonneschijn. Wie ook vroeg op de dag schitterde op de Main Stage was Sum 41 (****). De band verschoof op het programma van zondag naar vrijdagmiddag. Ze openden de Main Stage om 12u45 en zo’n twintigduizend festivalgangers kropen extra vroeg uit hun tent om de poppunkers aan het werk te zien. Nostalgie was daarbij het sleutelwoord. Al vroeg in de set doken ‘Hellsong’ en ‘Over My Head’ op. We waren net opgewarmd dankzij enkele moshpits of het einde van de set was al in zicht. Afsluiten deed de band met ‘In Too Deep’, ‘Fat Lip’ en ‘Still Waiting’. Een korte set. Maar krachtig. En goed. Zo goed! De lat ligt hoog, en dat zo vroeg op de dag.
In The Barn was het snakken naar zuurstof, zeker als je weet dat Stikstof (****) er de tent komt slopen. Lekker loyaal schreeuwde de volledige Barn “FAMILIE BOVEN ALLES”. Iedereen was ‘chaud’. Zwangere Guy, Jazz Brak, Astro en DJ Vega hadden al snel door dat het dak er af ging en jutten iedereen nog even op met “Zijn jullie klaar om de tent te slopen, motherfuckers?”. Euh, ja! Werchter was even het nieuwe Brussel tijdens ‘ALLES KAPOT’. Wat een feest, wat een energie!
Ook in The Barn mocht de Belgische Charles (***) opdraven als vervanger van Sam Fender, die ziek thuis bleef met ontstoken amandelen. Met de nodige klamme handjes begon ze aan haar set, een vuurdoop. Van een ballad naar een rocksong. Van de ene kant van het podium naar de andere. Charles trok alle registers open en liet ons kennismaken met haar stembanden. De zangeres was dankbaar en liet dit ook meermaals blijken aan het publiek, zeker wanneer die de hele tent met lampjes versieren, ter ere van haar overleden artistic director. Met ‘Wasted Times’ sloot ze af, maar tijdverlies was deze show allerminst. We schreven vorig jaar, na haar passage op Werchter Parklife, dat de Brusselse niet zou misstaan op de affiche van Rock Werchter. Dat bleek dus te kloppen. Oef!
Een grote mensenmassa aan de Main Stage? Het is duidelijk tijd voor Idles (*****). Vier jaar geleden braken ze The Slope af. Zo’n Main Stage slopen is natuurlijk van een ander kaliber, maar toch deden de heren een meer dan verdienstelijke poging. De ene moshpit na de andere dook op. Frontman Joe Talbot gaf alles, smeet zich volledig voor en in het publiek en schreeuwde z’n stem kapot. Vol overgave, zo zien we dat graag. Ze hebben hun plek op de Main Stage méér dan verdiend! Het was intens en stomend en zelfs alle Metallica-fans op de eerste rijen genoten zichtbaar mee.
Door de vele verschuivingen begon Girl in Red (***) iets later aan haar set dan oorspronkelijk voorzien. De energieke Marie Ulven trok meteen van wel met ‘You Stupid Bitch’ en wou het stille publiek wat uit hun tent lokken. Met succes, want vanaf dan at het publiek uit haar hand. We vergeven haar dan hoge noten die ze enkele keren miste, want de entertainer in Marie maakte veel goed. Een rondje crowdsurfen op ‘Bad Idea’, de tent laten op en neer gaan op ‘dead girl in the pool’ of knallen met afsluiter ‘I wanna be your girlfriend’, waarna ze nogmaals in het publiek door. girl in red loves Belgium en de liefde is wederzijds.
Nee, ze waren nergens te bespeuren om 15u in de buurt van The Barn. Ook niet om 19u… Door annulatie van Greta Van Fleet mocht Turnstile (****) het voorprogramma spelen van Metallica op de Main Stage van Werchter. Het kan soms snel gaan. En snel ging het ook. Als een wervelwind raasde het vijftal over de wei. Vette drums en scherpe gitaarriffs vlogen ons om de oren. We keken naar Turnstile alsof we op Wimbledon zaten. Onze oogbollen bleven frontman Yates volgen, van links naar rechts, zo’n 100 keer, give or take. Werchter was klaar, klaar voor dé act van de dag.
Vrijdagavond werd aangekondigd dat Metallica (****) zo’n 20 minuten vroeger aan z’n set zou starten. Iedereen stond dus ruim op tijd klaar aan de Main Stage, behalve Metallica zelf. Zij hadden niet veel zin in vroeger opdraven, en kwam pas om 23u tevoorschijn, zoals initieel voorzien. Geen haan die daar naar kraaide. Metallica komt altijd een beetje thuis op Werchter, want dit was al hun negende passage. Recordhouder heet dat.
Al vroeg kregen we de eerste mokerslag toegediend met ‘Enter Sandman’ om kort daarna de hele wei te laten meebrullen op ‘Sad But True’. James Hetfield had er duidelijk zin in! Twee uur lang werd er geknald, al haalden de vele intermezzo’s soms het tempo uit de show. Daarmee is ook het enige minpuntje benoemd. In het tweede deel van het optreden kregen we vuur(werk), lichtgevende kubussen en een ballad ‘Nothing Else Matters’. De eindsprint was ingezet. In het slot trok het viertal alle registers open: ‘Seek & Destroy’, ‘One’ en ‘Master of Puppets’. Alle zwarte t-shirts op de wei keerden tevreden huiswaarts. De zwarte massa zag een Metallica in grote doen. Een band die na al die jaren nog steeds weet te imponeren.
