Festivalverslag Groezrock 2019 dag #2

Na de eerste festivaldag op Groezrock 2019 – die op schitterende wijze werd afgesloten door Jawbreaker – was het vooral bekomen van geweldige shows van Brutus en Tusky.

Desondanks het grijze regenweer konden we ons toch aardig opwarmen aan Get Dead (***) – no nonsense punkrock met weinig tierlantijntjes – en Bad Cop / Bad Cop (****). die op vernietigende wijze uithaalde.

Ook beloftevolle bands en jong talent kregen een eigen podium. Zo zagen we The Penske File (***) met veel goesting optreden op de Red Bull Stage. Melodische punkrock met af een toe een stevige snaar of schreeuw. Groezrock durft al eens een naam op de affiche te plakken die je er niet meteen zou verwachten, maar toch bleek The Devil Makes Three (*****) een schot in de roos te zijn. Het publiek genoot zichtbaar van de aanstekelijke bluesfolk en rockabilly van deze uitstekende groep muzikanten.

We waren nog niet bekomen van The Devil Makes Three en we kregen al No Turning Back (****) voorgeschoteld. De Nederlandse band had de Revenge Stage op stelten gezet, niet alleen kwamen ze ijzersterk uit de hoek met heel vette hardcore, het podium was herleid tot springplank.

Dog Eat Dog (**) moest dan weren teren op enkele hits, maar kon ons nooit volledig overtuigen. Logisch, als als je steeds het tempo uit je eigen set haalt. Hank Von Hell (***) probeerde – tevergeefs – zijn land te vertegenwoordigen op Eurosong. Ondanks dat alles muzikaal wel straks zat, leek de legendarische frontman van Turbonegro er eerder een klein circus van te maken. Met andere woorden, hij bracht Eurosong naar de Main Stage van Groezrock, iets was niet hoefde.

Teenage Bottlerocket (****) is dan weer punk zoals het moet zijn: stevig, leuke meezingers en het tempo van een sneltrein. Een band die we héél graag terugzien op Groezrock 2020 of 2021. The Bronx (****) valt in dezelfde categorie. Zij begonnen als een bende jonge veulens aan hun set, die vanaf minuut 1 wist te boeien. Ze kwamen met een missie: de tent afbreken!

We kregen amper tijd om te bekomen of het was al tijd voor de Very Special Guest Heideroosjes (****). Natuurlijk konden ze niet ontbreken op het festival en ondanks hun afwezigheid van zeven jaar, klinkt de band nog steeds vertrouwd.

Bowling For Soup (*****) was de eerste grote naam die zaterdagavond op het programma stond. Het was voor velen een onvergetelijk concert, mede dankzij het feit dat de band een bar meenamen op het podium. De set bestond voor de helft uit meezingers, die lekker meegebruld werden door jong en oud in de stampvolle tent. Om even op adem te komen, kozen we om ons te begeven naar Dave Hause & The Mermaid (****). De goeie makker van Brian Fallon liet ons genieten van een mooie dosis americana – die in een Ancienne Belgique altijd beter tot z’n recht komt – en was getuige van een mooi huwelijksaanzoek. Moge zij nog vele Groezrock-edities samen beleven en moge Dave Hause snel terugkeren naar de Belgische concertzalen.

Millencolin (****) is zo oud als het festival zelf en klom natuurlijk met veel plezier op het podium. De nieuwste plaatjes werden hartelijk ontvangen maar de boel ontplofte pas echt wanneer de hits werden bovengehaald. De ideale co-headliner voor Dropkick Murphys het kot mocht afbreken. Eerst kregen we nog een valse start te verwerken Neck Deep (**). De band startte een kwartier te laat door een defecte microfoon, die de hoofdrol speelde in het begin van de set. Misschien was dit wel de rede waarom frontman Ben Barlow niet echt onder stoom kwam.

Gelukkig was er nog dé band waar iedereen op zaterdag naar uit keek: Dropkick Murphys (****). De band deed wat het moest doen, de Main Stage ontpoppen tot één groot volksfeest. De hele tent keerde met kapotte stembanden huiswaarts.

Met het verdwijnen van Monster werd de festivalweide wat vernieuwd en zo bleken de Bar Bulla en de nieuwe foodtruckzone van mooie toegevoegde waarde te zijn. Na een jaartje bezinning keerde Groezrock terug en doet het nog steeds wat het altijd al deed: focussen op gezelligheid en opkomende bands kansen bieden en groot maken. Het dagelijkse volksfeest is dan weer mooi meegenomen. Voldoende redenen dus om nu al af te tellen naar Groezrock 2020 op 1 en 2 mei op de vertrouwde festivalweide in Meerhout.