Festivalverslag Couleur Café 2018: dag #3

Op de 3de dag van Couleur Café stond de Brusselse hiphop scene centraal. Niet alleen zij, maar ook een hele hoop andere bands, konden zich nog eens volledig laten gaan op deze laatste festivaldag.

De zoveelste bevestiging

Coely (★★★★) was duidelijk niet zo goed geïnformeerd omtrent de weersvoorspelling, want de Antwerpse schone kwam namelijk in een oversized gele regenjas op. Deze liet ze dan ook snel achterwege, het was duidelijk niet alleen voor het publiek zweten geblazen. Vorig jaar stond ze nog geprogrammeerd op de Green Stage, maar wegens (te) groot succes werd ze dit jaar gepromoveerd naar de grote Red Stage.

Zoals verwacht werd ze tijdens enkele nummers bijgestaan door haar kompaan Dvtch Norris. Deze had ze eigenlijk niet nodig, want alleen kon ze ook haar mannetje staan. Nummers als Don’t Care, Regulator en My Tomorrow werden vlotjes door het publiek meegezongen. Deze kwamen live trouwens veel steviger over dan op de plaat. Afsluiten deed ze met het nummer Celebrate, dat ze opdroeg aan haar mama. We zagen een Coely die duidelijk wist waar ze mee bezig was en die absoluut niet bang was om de grote massa te trotseren.

Het betere springwerk

Gisterenavond kregen we al de kans om tijdens Niveau 4 opkomend hiphop-talent te aanschouwen op de Blue Stage en Le 77 (★★★) bewees dat het collectief echt wel talent voortbrengt. Vorig jaar maakten zij nog deel uit van Niveau 4, maar dit jaar kregen ze de kans om zich solo te bewijzen op de Blue Stage van Couleur Café.

De groep uit Laken bracht begin 2018 hun tweede plaat uit genaamd “Bawlers”. Materiaal hiervan kon dus ook niet ontbreken in hun set. Die set bestond uit een laidback sfeertje waar niets moest en alles mocht. Het publiek werd aangezet tot het nodige springwerk van links naar rechts en van voor naar achter. Dat zorgde voor een gezellige bonding en het versterkte de onderlinge sfeer nog meer.

De fijne afwisseling

Desondanks we op Couleur Café zijn, hebben we af en toe eens nood aan muziek waarin er niet wordt gerapt, wiet wordt gerookt of soul in wordt gezongen. Milky Chance (★★★★) leek ons dus een fijne afwisseling. De band uit Duitsland brengt namelijk een fijn staaltje indiepop, dat de perfecte soundtrack vormt bij de late namiddag zon. Het publiek, voornamelijk jonge dames, had er duidelijk zin in, al was het niet zo heel talrijk aanwezig.

De songs werden van achter naar voren meegezongen. Wanneer er op het einde van de set hun doorbraak-hit Stolen Dance de revue passeerde, werd het publiek laaiend enthousiast. Zo goed als alle telefoons gingen op dat moment de lucht in en iedereen nam de rol over van zanger Clemens Rehbein. Ook tijdens hun laatste nummer Sweet Sun bleef dat enthousiasme hangen. Het waaide zelfs over naar de gitarist, die speelde alsof zijn leven er van af hing.

De gewonnen thuismatch

Moesten we op Brussel een geluid kunnen plakken, dan had dat vast en zeker STIKSTOF (★★★★★) geweest. In tegenstelling tot andere Brusselse hiphopgroepen, doet Stikstof het in het Nederlands, onder begeleiding van DJ Vega Omar G (ook wel bekend als Zwangere Guy), Astrofisiks en Jazz. De band speelde een thuismatch en dat was ook te merken aan het enthousiasme.

Nummers als Gele Blokken, zoizo en Ja Dan werden zonder enige moeite door het publiek meegezongen. Tijdens 1000 milligram kregen we nog een extra STIKSTOF-lid op het podium. De West-Vlaamse rapper Brihang kreeg het even voor het zeggen en wist, net als gisteren tijdens zijn show met Niveau 4, het publiek rond zijn vinger te winden. De muziek van STIKSTOF bestaat uit een stevig onderbouwde materie met duidelijke (politieke) standpunten die helemaal tot hun recht kwamen op de Green Stage.

Ongelukkige programmatie

Couleur Café kwam tijdens de set van L’or du Commun (★★★) jammer genoeg aan zijn einde. Drie dagen lang kon de muziekliefhebber genieten van ideale ideale soundtracks bij dit schitterende weer. Om het Brusselse festival af te sluiten was er dan ook geen betere act te bedenken als L’or du Commun.

Net als Le 77 maakten ook zij deel uit van de vorige lichting van Niveau 4.Deze Brusselse rapgroep begon met een talrijk én enthousiast publiek. Jammer genoeg zocht een deel van dat publiek ergens anders vertier naarmate hun set vorderde. Zij die dat deden, hadden ongelijk, want want de resterende festivalgangers mochten een zeer straffe act aanschouwen.

Helaas overtrof het geluid van Chinese Man (op de Red Stage) dat van L’or du Commun, waardoor de set naar ons gevoel wat verstoord werd.

Aan alle mooie liedjes komt een einde en dus ook aan Couleur Café. De afgelopen drie dagen kregen we niet alleen fijne artiesten te hore, maar ook de locatie en randanimatie waren schitterend ingevuld. De waarden en normen van Couleur Café komen perfect tot hun recht in het Ossegempark. De twee lijken voor elkaar geboren te zijn, a match made in heaven!