Best Kept Secret is toe aan de derde editie en het lijkt erop dat ze zich perfect hebben geïntegreerd in de Beekse Bergen. Tegenover de vorige editie zijn er enkele aanpassingen doorgevoerd en dit gelukkig in de goede richting. De grootste verandering is merkbaar aan Stage Two, waar in het verleden wel eens geklaagd werd over het ’te’ lage podium.
Ook Stage Four is opmerkelijk anders, met een ruimere locatie én houten tribunes. Er is wel nog steeds plaats voor verbetering. Zoals de kleine ingang en de lange wandelafstand tussen parking en het festivalterrein. Al ben je zo wel goed opgewarmd en moet je je niet meteen schuldig voelen na een frisse pint en een hamburger.
Over eten gesproken: het lekkerste festivaleten van de beste foodtrucks en alles wordt ter plekke vers bereid. Best Kept Secret bezorgt je een culinair orgasme.
Op naar de jonkies van Circa Waves. De jonge knapen uit Liverpool zijn de support act voor The Libertines en dat schept meteen heel wat verwachtingen. Bij momenten doen ze ons dan ook echt denken aan Pete Doherty en kompanen. Al was het op dat moment geen ‘T shirt weather’ op Best Kept Secret, toch konden enkele enthousiastelingen zich volop geven op deze hit die de set afsloot.
Dan meteen over naar een ander machtig momentje tijdens Best Kept Secret 2015: Chet Faker die ons even terug de tijd instuurt met ‘No Diggity’. De Australiër hield het publiek tot de laatste noot geboeid en beloonde hen met zijn hit ‘Talk is Cheap’ als afsluiter. Een aanrader voor wie naar Rock Werchter trekt binnenkort! Tot dan Chet!
Op naar de man die we met gele fluostift hadden aangeduid in ons festivalprogramma: De Zweedse singer-songwriter Tallest Man on Earth mocht op Stage TWO zijn ding doen. Een intiem concert dat nooit echt kon voldoen aan onze (misschien te) grote verwachtingen. Daar zat misschien ook het geluid voor iets tussen, want de akoestiek in deze tent was niet denderend.
Tijd voor dé headliner van dag 1: The Libertines! De set ging van start en net als in Vorst Nationaal was het een moeilijk begin voor de heren. Maar de aanhouder wint? Pete Doherty lijkt weer stilletjes boven water te komen, hij kende slechtere tijden. Van zijn rommelige passage op Werchter is nauwelijks iets te bespeuren. Pete en Carl zongen gebroederlijk samen en het lijkt dat The Libertines weer helemaal terug van weggeweest zijn. Pete wou duidelijk enkele nieuws songs op het publiek loslaten maar twijfelde of de rest van de band hier al klaar voor was. Maar dan toch kwam er nieuw materiaal onze richting uit! ‘What a Waster’, en dan hebben we het over het nummer, niet het optreden.
Het moment: Pete Doherty die vier gitaren richting roadie smijt en die laatste kan er maar liefst drie vangen. Een goed gemiddelde!
