Festivalverslag Best Kept Secret 2022: dag #1
Ook na een pandemische pauze van twee jaar vinden alle festivalgangers nog steeds vlotjes hun weg naar Best Kept Secret. Het magische terrein van de Beekse Bergen stond opnieuw decor voor de beste alternatieve live muziek van gevestigde waarden en aanstormend talent. We trokken vrijdag 10 juni naar Hilvarenbeek met enkele vragen in het achterhoofd. Lost Alt-j de hoge verwachtingen in? Komt die ‘Texas Sun’ nog tevoorschijn? En welke culinaire pareltjes krijgen we dit jaar voorgeschoteld?
Laat ons beginnen bij Giant Rooks (***). Het Duits streamingkanon verschoof last-minute enkele plekjes naar voor, na de annulatie van Faye Webster. Met vijf op een podium, maar met de energie van 50 man lieten ze The Secret al vroeg op de dag al een eerste keer ontploffen met hun catchy baslijnen en euforische refreinen. De Tik-Tok generatie werd wild, de oudere garde keek bedenkelijk en vond het nog te vroeg om al deel te nemen aan sit-downs. De Duitse indiepop-senatie staat deze zomer op Pukkelpop. Oefen dus alvast je sit-downs.
Aan de overkant van het terrein vinden we de twee grootste podia, ONE en TWO. In die laatste stond Altin Gün (****) klaar om onze dansbenen aan het werk te zetten. Ze ontpopten zich in geen tijd tot de ideale festivalband. Ook op de eerste festivaldag van BKS deed de geoliede machine waar ze het best in zijn: ons laten dansen van de eerste tot de laatste funky Turkse noot. Volgende afspraak: Rock Werchter, donderdag 30 juni, Klub C.
De übervrolijke en sympathieke Sigrid (****) straalde. Letterlijk en figuurlijk. Want in een glitterpakje dartelde het Noorse popidool zonder gêne over het podium. ‘Don’t Kill My Vibe’ dacht ze. Een koningin in het relativeren met ‘It’s just a bad day, not a bad life’ en tegelijk krachtig uitpakken met een ‘Sucker Punch’. Kan ze allemaal. Ze bespeelt het publiek als een echte pop-diva. De set wisselde up-tempo popnummers af met enkele rustigere en recentere nummers. Iedereen trok massaal met een kamerbrede glimlach richting ONE.
We waren klaar om weg te dromen aan het strand, op de zwoele soulmuziek van Léon Bridges (**). Helaas bleek die droom een bedrog te zijn. Ondanks dat de Amerikaanse zanger omringd was door enkele topmuzikanten en achtergrondzangeressen, bleek hij helaas zelf niet helemaal van de partij te zijn. Wat resulteerde in lauwe applausjes, veel rumoer en een publiek dat zich afzijdig hield. Bij ‘Texas Sun’ schoot iedereen plots even wakker, maar ook dat was van korte duur. In het laatste deel van de set liet dan ook nog eens zijn stem het afweten. Als dat maar goed komt tegen zaterdag 2 juli. Dan speelt de Amerikaan in de Klub C van Rock Werchter.
Kon Alt-j (****) wél de verwachtingen inlossen? Spoiler: ja! Was het weer statisch: ja, dat ook. Maar voor interactie en een dynamische show kom je niet naar Alt-j. Wie met die verwachtingen afzakte, kwam bedrogen uit. Wie kwam voor een strakke show met muzikale hoogtepunten, was aan het juiste adres.
De sound van Alt-j is rijker en gevarieerder dan ooit. Soms subtiel, soms dansbaar. Soms dreigend, soms zalvend. Ze werden bijgestaan door een gigantisch videoscherm, met visuals die steeds de juiste touch aan de nummers gaven. Het startschot werd gegeven met ‘Bane’ en ‘Any Other Freckle’. De trein was vertrokken, want plots kregen we een mooi vierluik voorgeschoteld met ‘In Cold Blood’, ‘Deadcrush’, ‘Tessellate’ en ‘U&Me’. We zitten middenin de set wanneer de eerste grote meezinger ‘Matilda’ passeert. Het nieuw en nog relatief onbekend nummer ‘Chicago’ bleek dan weer een perfecte toevoeging en die dreigende beat zal binnen enkele jaren niet meer weg te denken zijn uit de setlist.
‘Taro’ en ‘Fitzpleasure’ deden iedereen nog eens euforisch klappen en bewegen, alvorens de band een eerste keer het podium verliet. Na die korte pauze kregen we het afsluitend trio ‘Left Hand Free’, ‘Hard Drive Gold’ en ‘Breezeblocks’. Alt-j stond op de juiste plek en bewees z’n headline-spot meer dan verdiend te hebben. Vrijdag 1 juli staat de band geprogrammeerd in The Barn van Rock Werchter.
