Dit was de 10e verjaardag van Brakrock Ecofest
De organisatie van Brakrock Ecofest beleeft een prachtig feestjaar. Eerst mochten ze Punk in Drublic naar Belgie halen en afgelopen weekend was het festival al aan de tiende editie toe. De organisatie moet na het verdwijnen van Groezrock de Belgische eer in het punkwereldje hooghouden. Daar lijken ze met 10 jaar Brakrock, Punk in Drublic en shows buiten het festivalseizoen goed in te slagen.
Dit jaar was dat echter geen gemakkelijke opgave. De organisatie haalt bands uit alle uithoeken van de wereld, maar werd de afgelopen maanden geplaagd door heel wat afzeggingen. Toch kregen ze een volledig programma rond.
Brakrock 2022
Gratis parking in deze tijden is een mooie meevaller. Met camping en festival op 10 minuten stappen van het treinstation is de uitstoot van koning auto al beperkter. (Al moet de NMBS voor een nog groter effect late treinen inleggen, zodat ook niet-kampeerders met het openbaar vervoer weer thuis geraken). De weg naar de camping en het festival vinden was een heel avontuur.
Pas wanneer je de goede weg gevonden had, doken de eerste bordjes op. Zeker op dag 1 waren er in de namiddag heel wat verloren festivalgangers te vinden. Ook fietsers moesten hun voertuig aan het station achter laten, waardoor de ingang van het festival (dat nota bene op een fietspad ligt) vol lag met wildgeparkeerde fietsen. Een fietsenstalling aan de ingang zou een zeer mooie aanwinst zijn voor dit Ecofest.
De eerste uren van het festival leek de opbouw nog een beetje aan de gang te zijn. Enkele banners moesten bijvoorbeeld nog aangepast worden. Volgens ons kan de organisatie daar echter weinig aan doen. Het is op dit moment namelijk ontzettend moeilijk om voldoende vrijwilligers te vinden. Voor de hoofdorganisator en crewleden kunnen we dan ook alleen maar een diepe buiging maken. Ze liepen constant heen en weer op het festivalterrein om de laatste puntjes op de i te zetten. Gelukkig was er af en toe wel tijd om een foto of een video van het podium te maken.
Brakrock Dag 1
Het tempo van de bands lag enorm hoog, het was hollen van de ene naar de andere stage om de iedereen aan het werk te kunnen zien. Zoals het echte punkrock betaamt hielden de bands zich namelijk aan korte sets. We waren de weg kwijt, dus opener Altitude moesten we helaas grotendeels aan ons voorbij laten gaan. Punkpoes (*****) was niet voorzien op het programma, maar het beestje wist wel de nodige aandacht te trekken. Het festival was amper gestart of we hadden al een kater.
Na het inslaan van voldoende drankjetons en de nodige dorstlessers, kon het festival na een eerste verkenning van het festivalpark losbarsten. Rotzak (****) nam ons meteen bij het nekvel en kon dat tijdens hun half uur durende set goed volhouden. Benieuwd of ze dat ook een uur zouden kunnen. Roughneck Riot (*** ) was zeker niet slecht als je aan het picknicken bent langs een rivier, maar we weten niet of het optreden lang zal blijven hangen.
Evergreen Terrace (****) trapte stevig door en wist van ver de aandacht van de festivalgangers te trekken. Ze begonnen met een handjevol luisteraars, maar al snel zakten heel wat mensen af naar de Wood Stage om in de schaduw te genieten van een streepje melodieuze metalcore.
Terugstappen naar The Real McKenzies (****) met echte kilts en een doedelzak. Ondanks het feit dat dit Canadezen zijn, bouwden ze een punkfeestje op zijn Schots: Met kilts en veel bier. Authority Zero (****) gebruikt invloeden van ska en reggea in hun muziek, maar van enige rust was absoluut geen sprake. Moest er een dak zijn geweest, hadden ze dit er volledig afgeblazen.
De Canadezen van The Flatliners (*** ) kunnen rekenen op een trouwe fanbase, maar het juiste tempo in de set werd nooit gevonden waardoor het feest uitbleef. The Bouncing Souls (****) scheurde wel flink door. Er werd niet steeds zuiver gezongen, maar Ole Ole Ole met een pak hits erachteraan en het publiek genoot van een uur stevige punk uit New Jersey met een pak stagedivers.
Grindhouse (*** ) was de secret show, maar ondanks de legendarische verhalen bleven we een beetje op onze honger zitten. Gelukkig konden we enkele meters verder wel een lekkere Karmeliet krijgen in Belgian Beer Bar van Staminee Maritime ‘t Anker. Headliner Descendents (*** ) stamt af uit de beginjaren van de punk, vooraan ging het los door de juiste doos hits, maar de set was net zoals hun bier: middelmatig en het miste vooral een beetje pit. Eenmaal achter de PA was het publiek te versleten om nog met volle teugen te kunnen genieten.
Brakrock Dag 2
F.O.D (*****) knalde met een rotvaart op gang, ging als een sneltrein door de set en bracht als we goed kunnen tellen een 18tal songs op een goed halfuur. Een verschroeiend tempo dat zelfs een dansende beer ontwaakte uit het bos. Misconduct (****) was een leuke middagband, zeker met het eerste biertje en moshpît van de dag erbij. De pittige dames The Venomous Pinks (*** ) waren technisch meer dan in orde, maar zeer veel ooooooooh ooooooohs op de achtergrond, waardoor het snel begon te vervelen.
Dan nog maar even The Decline (****) meepikken op aanraden van F.O.D. Deze band brengt aantrekkelijke skatepunk en was net zoals op Groezrock 2017 de meester van het middagfeest. De kleine Polder Stage kon veel verloren zielen opvangen van The Venomous Pinks. Killthelogo (****) stond misschien op het verkeerde festival. Het klonk bijzonder goed en we kregen af en toe een RATM-vibe, maar niet iedereen voelde die vibe.
Een stukje Belpop geschiedenis met The Kids (*** ) dan maar. Ondanks hun leeftijd brengen ze nog steeds mooi hun boodschap. Misschien niet meer zo snel als in de goede oude dagen, maar leuk was het wel en we hebben weer iets om over te praten met de ouw mannen op café. March (*****) begon veelbelovend, maar technische issues maakte daar snel een einde aan. Helaas, want we hadden fantastische zitplaatsen in ’t staminee voor vers getapte gitaren. Tonnen respect dat de band ruim een kwartier bleef wachten tot alles opgelost was, graag snel een herkansing.
No Fun At All (*** ) was goed begonnen, maar helaas had iemand geen diploma stagediven op zak en boorde deze persoon zichzelf op een andere festivalganger. Alles even op stil tot het Rode Kruis een interventie deed. Helaas geraakte de band nadien niet meer in zijn ritme. D.R.I. (**** ) trok dan weer een zwaar metalen blik met thrash open en ramde stevig door op de Wood Stage. Soms zo hevig dat ze zichzelf even leken te verliezen, maar het bleef een zeer smakelijk optreden.
Sick Of It All (*****) is al een tijdje gekend om een stevige live-reputatie en bevestigde dit alweer. Let’s go en het bleef een uur vollenbak gaan! Celebrate like we don’t give a fuck en graag een circle pit rond de PA. Lou Koller makes you move! het ging zo hard dat we niet eens doorhadden dat Pete Koller vervangen was door Craig Silverman van Agnostic Front. Cirkle Jerks (****) was de headliner voor de meer ervaren punkers. De band gaf de jongeren onder ons een mooi stukje punkles. De oudjes zongen mee en de jonkies stagedivden naar hartenlust.
Lagwagon (****) was duidelijk de band waarvoor velen waren afgezakt naar Duffel. Helaas kenden ze een matig start. Had iemand Joey te laat wakker gemaakt? Met een doos hits en een enthousiast publiek ging het tempo echter al snel de hoogte in. Natuurlijk ontploft de boel helemaal toen de band May 16 aanzette. De ideale afsluiter van een weekend vol punk en skate!
Food & Drinks
Het drankenassortiment is vrij basic en de frisdranken zijn biologisch. Niet dat we iets te kort komen, maar een cocktail op een zomers festival aan het water zou wel smaken. Die gekruide bio Cola (*** ) smaakt toch net iets anders dan de bekendere merken. In de Belgian Beer Bar van Staminee ’t Anker kon je dan weer kiezen uit verschillende bieren zoals Goose IPA (*** ), Tripel Karmeliet (*****), Victoria (*** ), Modeste (****) en zelfs een Coffee IPA van Descendents (*** ).
Het eten dan maar. Hier kan het festival nog grote stappen voorwaarts maken. De frietjes (*** ) en curryworst van everyday (**) waren nog in orde en goed gebakken, maar aan de andere foodbar was het op de tradionele lunch en dinner uren te druk. Het assortiment viel ook wat tegen. De Chili Sin Carne (*** ) was nog goed, maar met 3 bonnetjes duur voor deze kleine portie.
De smaakloze Thai Curry met rijst (**) was er een om snel te vergeten en die vegan burger of Spons Americain (-*) was gewoonweg niet te vreten. Extra domper was dat je ook daarvoor 3 bonnetjes moest neerleggen. Voor diezelfde prijs had je een hele menu bij Frituur ‘T Perron (****) op een tiental minuutjes stappen.
We hebben absoluut niets tegen veggie of vegan, maar als je de omslag wilt maken naar vegan voedsel, dan moet het ook goed smaken en mag het niet duurder zijn dan vlees. ‘Just Like Your Mom’ doet dit bijzonder goed op andere events en zou een zeer grote aanwinst zijn op het festival.
Festivalterrein
Over de locatie kunnen we alleen maar lyrisch zijn. Het park rond de kasteelruïne van Ter Elst naast de Nete is een prachtig groen domein waar de podia opgesteld staan tussen de bomen. De River Stage naast de Nete, De Wood Stage midden in het park, Het kleine Ruin Stage achter het kasteel en een verdoken Polder Stage achteraan het park. De podia stonder kort op elkaar, maar in de groene omgeving hoorde je gelukkig amper iets van de andere podia.
Dankzij het ecosysteem bleef het groene domein ook doorheen het festival proper. Een beker op de grond? Deze werd dan bijzonder snel opgeraapt, want even bukken is een pintje verdiend. Zelfs de eetbakjes worden voor 1 bonnetje goed gerecycleerd. Alleen het stof werd naar het einde van het festival toe lastig voor de neus. Jammer genoeg kunnen gitaren niet zo hard scheuren dat het begint te regenen.
En beste rokers, we willen ons echt niet moeien met jullie plezierstokje, maar peukjes en sigarettendoosjes zorgden voor de meerderheid van het afval. We zitten in een mooi groen park, hou het zo. Door de droogte van de laatste weken kunnen as of een slecht uitgestapte peuk ook een ravage aanrichten. We willen vermijden dat er een doorgedraaide politicus opstaat die roken verbiedt op festivals.
De 10e verjaardag van Brakrock Ecofest was een punkfestival in zijn puurste vorm. Niet te veel randanimatie of andere tierlantijntjes, maar vooral een muziekfestival door en voor liefhebbers van punkrock. De bands zijn de core van dit festival en we kijken nu al uit naar Brakrock 2023 op vrijdag 4 en zaterdag 5 augustus!
https://www.instagram.com/p/Cg8sOtgNFIT
