Dit was de Metal Sunday van de Lokerse Feesten 2016
Midden in de zomervakantie is het steeds 10 dagen hard feesten in Lokeren, maar op de eerste zondag van het festival gaat het steeds dat tikkeltje harder. De traditionele Metal Sunday van de Lokerse Feesten heeft een mooie reputatie weten op te bouwen en is de vaste afspraak geworden voor metal-liefhebbers.
Ze hebben in Lokeren niet het grootste terrein, maar de organisatie haalt wel het onderste uit de kan. De nieuwe ‘Chill Zone‘ is een aanwinst om de beentjes even rust te gunnen. Maar van rusten was op deze Metal Sunday geen sprake met al dat gitaargeweld!
Inglorious (***): Een festivaldag openen is niet de makkelijkste taak, maar deze Britten namen het eerste halfuur op zich. Het klonk tijdloos en frontman Nathan James moet zeker niet onderdoen voor zijn voorbeelden in het genre. Een leuke opener die zeker meer aandacht verdiende op dit vroege uur.
Red Fang (**): Het was het laatste optreden van hun Europese tournee en dus beloofden ze toch wat spektakel. Helaas was de Main Stage net iets te groot en de set in dezelfde toon. Hun loeiharde stonerrock is nochtans van de bovenste plank, maar komt beter tot hun recht in de kleinere zalen, waar ze het dak er wel af kunnen blazen.
Suicidal Tendencies (****): Al 35 jaar brengen ze oerdegelijke trashmetal en hardcore. Mike Muir, het enige originele lid van de band, is niet de allerbeste zanger, maar het publiek stond hem met plezier bij.
Ook Dave Lombardo, die beter tikt op z’n drums dan een Zwitserse klok, was van de partij en dat deed de band zichtbaar deugd. Het publiek bedankte met een meer dan terecht luide naamscandering.
Parkway Drive (****)
Alsof het vandaag nog niet hard genoeg ging, haalden deze Australiërs hun beste metalcore boven. Al moeten we toegeven, bij momenten was het een aanslag op de trommelvliezen. Gelukkig konden de fans tevreden terugblikken en zich volledig uitleven in de vele circle pits op de Grote Kaai.
Aan energie was er zeker geen gebrek! Parkway Drive raasde door hun set én over de Grote Kaai. Het was achteraf even bekomen van al dat muzikaal geweld en aftellen naar Steel Panther.
Steel Panther (*****)
Knotsgek en zo geil als een troep bavianen. De Amerikaans band steekt maar al te graag de draak met de glammetal en haalt dan ook het onderste uit de kast om het publiek te entertainen. Steel Panther speelde bijzonder strak en dat mag je vrij dubbelzinnig opvatten. Ze trakteerden het publiek op een set van 11 nummers en konden als eerste het terrein van de Lokerse Feesten doen daveren.
Gelukkig kunnen de heren uit L.A. meer dan alleen de clichés van de hardrock parodiëren. Ze krijgen ook veel gedaan bij het vrouwelijk publiek. De woorden ‘Ik wil tieten zien’ waren nog niet koud of enkele dames deden met plezier hun topje omhoog. Wie nog meer van dat wil: A
Slayer (****)
Deze legendarische trashmetalband staat als een huis, raasde over Lokeren en de duisternis heerste over de massa. Niets vernieuwend aan Slayer, maar ze weten wel elke keer weer een indruk achter te laten. Ze stralen nog steeds de energie uit van een bende jonge veulens en bespelen hun instrumenten als bezetenen. Dat deze oermannen toch een klein hartje hebben, bewezen ze met een mooi afsluitend eerbetoon aan gitarist Jeff Hanneman, die stierf in 2013.
Limp Bizkit (***)
‘This is not a concert, it’s a party!’, en daar gaan we volledig in mee. De band kan gelukkig, na al die jaren, teren op een dozijn hits waarmee ze een groot deel van het publiek naar hun hand zetten.
Helaas leek frontman Fred Durst een karikatuur van zichzelf te zijn geworden. Hij stak teveel energie in onnozelheden en dat deed het optreden geen goed. Spijtig, want Limp Bizkit blijft live een energieke band en straalt dat ook af op het publiek, dat bij elke hit stond mee te springen en brullen.
Goe Vur In Den Otto (****) mocht het vermoeid maar voldaan publiek naar huis sturfdiven. Ze brachten hiervoor hun beste platencollectie mee naar de Metal Sunday.
